ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်သို့ မျိုးစေ့လေးတစ်စေ့ ကျလာခဲ့သည်။ မိုးသည်းကြီးမည်းကြီး ရွာချလိုက်ပြီးသည့်နောက် အစေ့လေးမှ အညှောက်နုလေး ပေါက်လာပြီး အမြစ်လောင်းလေးများသည်လည်း မြေကြီးအောက်ဖက်ထဲကို တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်ကြီးထွားလာကြသည်။ လဆန်းမှလဆုတ်၊ လဆုတ်မှလဆန်း ရာသီများအလီလီ ပြောင်းလာသည်နှင့်အမျှ အညှောက်လေးသည် မိုးသက်လေပြင်းဒဏ်ကို ကြံ့ကြံ့ခံပြီး ကြီးထွားလာသည်။ နွေရာသီရောက်သော် ဤအညှောက်လေးသည် အပူဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိစေဖို့ ကမ္ဘာမြေကြီးသည် ရေလက်ဆောင်များကို ယူလာပေးသည်။ ကမ္ဘာမြေကြီးကြောင့် အညှောက်လေးသည် အပူဒဏ်ကို မခံစားရဘဲ နွေရာသီ၏ အပူဒဏ်မှ လွတ်မြောက် ရှင်သန်ခဲ့သည်။ ဆောင်းရာသီရောက်သော် ကမ္ဘာမြေကြီးက သူ့၏နွေးထွေးသည့်ရင်ခွင်ထဲတွင် အညှောက်လေးကို ထွေးပွေ့ထားပြီး တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်တွယ်ထားခဲ့ကြသည်။ ကမ္ဘာမြေကြီး၏ အနွေးဓာတ်ကြောင့်သာ အညှောက်လေးသည် ဆောင်းရာသီ၏ ပြင်းထန်သည့် လေနှင့် နှင်းဒဏ်ကို ဖြတ်သန်းရင်း ကြမ်းတမ်းသည့် အအေးဒဏ်မှ ရှင်သန်ခဲ့ရပြန်သည်။ ကမ္ဘာမြေကြီး၏ စောင့်ရှောက်မှုကြောင့် အညှောက်လေးသည် ရဲရင့်လာပြီး ပျော်ရွှင်ခဲ့ရသည်။ အညှောက်လေးသည် ကမ္ဘာမြေကြီး၏ ကိုယ်ကျိုးမဖက်သည့် ပြုစုစောင့်ရှောက်မှုကြောင့် ဝင့်ဝင့်ကြွားကြွား ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးလာရသည်၊ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ကြီးပြင်းလာရသည်။ မိုးစက် မိုးပေါက်လေးများ ကျသည့်အသံနှင့်အတူ သူသည် တေးဆိုသည်၊ လေနှင့်အတူ ယိမ်းနွဲ့ကခုန်သည်။ ထို့ကြောင့် အညှောက်လေးနှင့် ကမ္ဘာမြေကြီးတို့သည် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန် မှီခိုနေကြရသည်။
